Rozdział 7

Po niecałych dwóch godzinach byliśmy w Świnoujściu. Pogoda wspaniała, obok mnie ... cóż ten fakt pomińmy, bo teraz mam FOCHA. Ten osobnik nadal mi nie powiedział, co to za niespodzianka, czyt. kogo mam poznać. Pomógł mi wysiąść z samochodu i poszliśmy do hotelu. Żeby nie było, dwa pokoje w jednym, czyli każdy ma swoje łóżeczko i ... widok na morze. Rozpakowałam się (na szczęście szafa była duża), a w Moich drzwiach pojawił się atakujący.
-Alicja i Pit przyjadą za jakąś godzinę. - Oznajmnił i podszedł do mnie.
-Dobrze, więc powiedz mi, co to za niespodzianka ? Kogo mam poznać ?
-To później ... Teraz lepiej odpowiedz mi na jedno pytanie.
-Uuuu... Zabrzmiało groźnie. No powiedz teraz, proooszę ! - Słodkie oczka nie podziałały, bo Bartman złapał moją dłoń.
-Niki, Zostaniesz moją dziewczyną ?
-Czekaj .... CO ? - Tak zaskoczona dawno nie byłam, czy ja dobrze usłyszałam ? Niech mnie ktoś uszczypnie, błagam!
-Dobrze słyszysz, chyba że nie chciałaś tego usłyszeć... Czy chciałabyś Nikolu, zostać moją dziewczyną ?
-O matko ! TAK !!!
Zamiast cokolwiek powiedzieć, objął mnie i pocałował. Odwzajemniłam jego pocałunek, bez zastanowienia.

- A My to co ?!
Jak sparzona odskoczyłam od mężczyzny i zobaczyłam ... Chwilę, to może być prawdą ? Ja chyba w jakimś niebie jestem. Ponad 10 facetów wchodzących do mojego pokoju.
-No ten ... oto niespodzianka, która miała przyjechać jutro. - Powiedział nieco zmieszany Zibi i od razu zaczął mi ich przedstawiać. - Niki, poznaj moich kolegów: Igła, Winiar, Kurek ...
I w sumie długo tak wymieniał, przedstawiając mi reprezentantów, Ci natomiast podchodzili i mnie ściskali (?). Po przywitaniu, panowie na dobre rozgościli się w moim pokoju.
-Niki, wiedziałem, że szybko się zobaczymy. - Mrugnął do mnie Igła.
-Tak Krzysiu, wszyscy wiemy, że po godzinach jesteś jasnowidzem. - A to już z kolei Bartosz.
-Zibi, jak mogłeś mi nie powiedzieć, że to taka niespodzianka ? Że to ich mam poznać ?
-Wiem Skarbie, trochę kiepska ta niespodzianka.
-Eeeej !!! - Wykrzyknęli wszyscy w tym samym czasie, a ja i atakujący zaczęliśmy się śmiać.
-Lepszej niespodzianki wymarzyć bym sobie nie mogła. Cały ten dzień jest wspaniały. - musnęłam policzek Zbyszka.
-To chyba my na to zasłużyliśmy. - Powiedział Wrona i nadstawił mi swój policzek.
-Młody, nie przesadzaj ! - ostrzegł MÓJ chłopak, a Andrzej się wycofał. W sumie troszkę mi go szkoda, ale cóż...
- To co ? Może skoczymy na plażę ? Bo chyba całe dwa tygodnie w hotelu siedzieć nie będziemy ? - spytał Igła.
-To Wy tutaj zostajecie na dwa tygodnie z Nami ?
-No raczej, mamy pokoje obok. I nawet moja Iwonka z dzieciakami wieczorem przyjedzie. - Gdybyście widzieli tą radość na twarzy libero. Jak on kocha tą swoją rodzinkę ...
-To idziemy na plażę ! - Oznajmiłam wstając z mojego dotychczasowego miejsca.

***

 

Jeśli uważacie, że to dziewczyny potrzebują dużo czasu, żeby się przebrać, to nie znacie siatkarzy. Musiałam czekać na nich pół godziny. Na szczęście wyrobili się na 15:00. Więc kilka minut później byliśmy już na plaży. Wszyscy rozłożyliśmy ręczniki, a obok mnie nagle znalazł się Igła.

-Zapraszamy do wody. - Uśmiechnął się do mnie.

-Ja raczej spasuję Krzysiu, przynajmniej na razie.

-Niki, Kochanie, żadne spasuję. - Powiedział Bartman i przerzucił mnie sobie przez ramię.

-Natychmiast mnie puść, Zbigniewie !

-Ani mi się śni. - Zaniósł mnie do wody i ani na chwilę nie puścił. Dopiero gdy obok Nas znaleźli się prawie wszyscy reprezentanci, postawił mnie na własne nogi.

Trochę z nimi popływałam, a potem wróciłam na piasek. Owinęłam się ręcznikiem i ruszyłam w stronę jedynego siatkarza, który grzecznie siedział na ręczniku. Dziwnie zamyślony, wpatrzony w morze, jakiś nieszczęśliwy. Usiadłam obok niego.

- A Ty nie idziesz pływać ?

- Może nie mam ochoty ? - Fabian odpowiedział pytaniem na moje pytanie.

-Chcesz pogadać ?

- Nie, ale Ty chyba powinnaś pogadać z Bartmanem. - odparł i ruszył w stronę chłopaków, zostawiając mnie samą. Co on miał na myśli ? Czy powinnam się przejmować słowami chłopaka, którego znam godzinę, z resztą bardzo niemiłego ? Raczej nie ...

 

***

Przepraszam za opóźnienie, ale pomysł na rozdział był, ale nie wiedziałam, jak ująć to w słowa xD

Mam nadzieję, że się spodoba.

Do następnego.

Jeśli ktoś jeszcze nie zna, to zapraszam na mojego drugiego bloga:

http://if-only-you-could-be-here.blogspot.com/

Pamiętaj: Czytasz = Komentujesz = Motywujesz

Pozdrawiam Kukulka :D